Historie

1907-1972: klooster en school

Op 17 juli 1906 werd de eerste steen van het Adrianus Liefdesgesticht gelegd door de Raamsdonkse pastoor Adrianus Frenken. Het gesticht, in de volksmond veelal ’t klooster genoemd, was bestemd als bejaardenhuis en meisjesschool. Op 31 augustus 1907 was het gebouw gereed en namen de eerste zusters plaats in het klooster.

De dagen van de zusters waren voornamelijk gevuld met het verzorgen van de bewonders en lesgeven. Godsdienstles stond elke dag op het lesrooster. Dienstmeisjes boden ondersteuning in de huishoudelijke taken. In hun vrije tijd werkten ze bijvoorbeeld in groepen aan grote kleden. Deze kleden liggen nog altijd in de St. Bavokerk! Het 25-jarig bestaan werd groots gevierd met een kerkmis en een huldiging van de zusters op het terrein vóór het Ontmoetingscentrum. Het geschenk dat door de Raamsdonkse bevolking werd aangeboden is het smeedijzeren hek dat nog steeds aan de voorzijde van het Ontmoetingscentrum staat.

Het Ontmoetingscentrum tijdens de Tweede Wereldoorlog

Tijdens de oorlogsjaren bleef het relatief rustig in het Adrianusgebouw. De grootste zorg van de zusters was om aan voldoende kleding en voedsel te komen, waarbij ze hulp kregen van de Raamsdonkse boeren. Vanuit het “moederhuis” in Schijndel kwam er in oktober 1944 het bericht dat er in diens omgeving hard gevochten werd, en dat de zusters dag en nacht in de kelders moesten verblijven. Ook in Raamsdonk werd de spanning en de angst steeds groter. De te kleine kelders werden ingericht als verblijfplaatsen Door de tankslag in Raamsdonk, hadden de zusters in de kelder het idee dat het Adrianusgebouw boven hun hoofd was ingestort. Toen ze op 31 oktober 1944 werden bevrijd, zagen ze tot hun grote opluchting dat het gebouw nog overeind stond. De schade was wel groot: veel kapotte ramen, onbewoonbare gasthuiskamers en geen verwarming meer. De herstelwerkzaamheden hebben meerdere jaren in beslag genomen.

Op 1 september 1963 werd de bestaande meisjesschool opgeheven en kreeg Raamsdonk een gemengde school. Met de opening van basisschool De Hoge Waai in 1971 en verzorgingshuis Het Hoge Veer in Raamsdonksveer in 1972, raakte het gebouw haar oorspronkelijke bestemming kwijt. Voor de Zusters van Schijndel zat het werk er daardoor op en op 16 april 1972 nemen ze afscheid van de inwoners van het dorp.

1972-heden: het gemeenschapshuis

Slechts 5 weken na het vertrek van de zusters, werd er een werkgroep gevormd om het gebouw te behouden voor Raamsdonk. Met succes, want op 25 januari 1975 vond na een grondige verbouwing de officiële opening plaats van het Ontmoetingscentrum. De vijftig pagina’s tellende (!) feestgids maakt duidelijk dat de opening van het Ontmoetingscentrum groots werd gevierd: er was een uitgebreid feestprogramma dat duurde van 19 januari tot 2 februari 1975.

Het gebouw bood vanaf de start onderdak aan tal van verenigingen. Het was een dorpshuis en horecabedrijf in één. Cees Bouwens was van 1975 tot 1986 de eerste beheerder van het gebouw en het café. Er waren elke dag vergaderingen, repetities en/of uitvoeringen. Een levendig dorpscentrum dus, zeker ook gezien de bibliotheek die er ook te vinden was. Zowel organisatorisch als financieel hield het Ontmoetingscentrum haar eigen broek op en werd het niet gesubsidieerd door de gemeente. Stichting Beheer Ontmoetingscentrum is tot op de dag van vandaag eigenaar en beheerder. Nog altijd vinden vele verenigingen er hun “thuis”. Om het Ontmoetingscentrum ook op lange termijn beschikbaar te houden voor het dorp, worden een aantal ruimtes verhuurd.

Bronnen:

  • Boek “1907-2007 Adrianusgebouw, van klooster tot ontmoetingscentrum” van Jan Hoek en Jan van Strien
  • Interview met mevrouw Waas

Luchtfoto uit 1924: